Μη πάψεις ποτέ να ονειρεύεσαι…καλή Σχολική Χρονιά!

Θέλω να σου ευχηθώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου Καλή Σχολική Χρονιά! Μια ευχή θέλω να σου δώσω που είναι και στόχος ζωής μου, που είμαι η μητέρα σου… Μη πάψεις ποτέ να ονειρεύεσαι… Καλή Σχολική Χρονιά! 

Ξέρω θα αντιμετωπίσεις δυσκολίες, άνθρωποι θα θελήσουν να σε πληγώσουν, το εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και αρκετοί δάσκαλοι θα σε απογοητεύσουν… Μην αφήσεις να σου τσαλακώσουν τα φτερά και να γκρεμίσουν τα όνειρά σου… Μην αφήσεις την φαντασία σου να στερέψει και ο ενθουσιασμός να χαθεί…

Θα κάνω ότι μπορώ να είμαι δίπλα σου και να σε βοηθήσω να μάθεις όσο το δυνατόν καλύτερα αυτό το κόσμο. Έχω δικές μου εμπειρίες και απόψεις όμως με ενδιαφέρουν οι δικές σου… Δεν είμαι τέλεια μαμά ούτε τα καταφέρνω άριστα… Έχω οδηγό την αγάπη μου για σένα και ξέρω πως χέρι χέρι θα ωριμάσουμε μαζί!

Δεν θα σου πω ψέματα ότι με έχει απογοητεύσει το εκπαιδευτικό σύστημα, δεν θα σου πω ψέματα ότι λυπάμαι που δεν μπορώ να σου παρέχω κάτι καλύτερο… Αύριο ξεκινάς το νηπιαγωγείο σου, είναι η πρώτη σου ημέρα στο σχολείο. Έχω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου όλη την ημέρα. Δεν θέλω να βγεις έξω από την γυάλα μου… φοβάμαι… Σε αγαπώ τόσο που δεν θέλω να φύγεις έξω από τη γυάλα μου…Ξέρω πως πρέπει και πως αυτό είναι το υγιές όμως δεν θα σου κρύψω ότι φοβάμαι…

Νιώθω ότι και εσύ λίγο φοβάσαι. Έχεις άγχος για αυτό που θα δεις, τους ανθρώπους που θα γνωρίσεις και φοβάσαι και τον ίδιο το χρόνο μακριά από την αγκαλιά της μανούλας… Δεν θα σου πω ψέματα και εμένα θα μου λείψεις. Όπως θα περάσεις ένα στάδιο προσαρμογής εσύ στο νέο σου σχολείο, το ίδιο θα περάσω και εγώ. Όταν θα σε γυρνώ στο σπίτι θα θέλω να μάθω τα πάντα και θα πρέπει να είμαι ήρεμη για να σου δώσω το χρόνο σου… Πως θα μάθω αν περνάει καλά στο σχολείο το παιδί μου; Όταν είχα γράψει αυτό το άρθρο εξέφραζα μεγάλη ανησυχία μου….

Θαρθεί καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα.
Να  το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
-μη βλέπεις εμένα- μην κλαις. Εσύ εισ’ η ελπίδα.
’άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές
με γυρμένους απέξω
Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα 
κι άλλοι με νότες.
Να φυλάξεις μονάχα
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις και έννοιες σαν και αυτές
απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί.
Και θαρθούνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω -μην περιμένεις και από μένα πολλά-
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:
«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ’ όλα αυτά Μαρία.

Ποίηση: Κατερίνα Γώγου, Εν αρχή ην  ο πόνος