Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο – από τη μεριά του Σουάν – Μαρσέλ Προύστ

Ένα μπισκότο βουτηγμένο στο τσάι άνοιξε το δρόμο και οι αναμνήσεις βγήκαν στην επιφάνεια… Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο – από τη μεριά του Σουάν – Μαρσέλ Προύστ – Γράφει η Μαρία Διακαντώνη

Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας facebook για να ενημερώνεστε ή να στέλνετε τις δικές σας ιδέες, δημιουργίες και σκέψεις!

Φίλοι μου αγαπημένοι.

Είναι σίγουρο ότι κατα το διάβα  μας μέσα από τα βιβλία και την αναγνωστική μας πορεία έχουμε συναντήσει και αντιμετωπίσει θα άλεγα, κάποια κείμενα που θα χαρακτήριζα “δύσκολα”. Χαρακτηρισμός προσωπικός και υποκειμενικός, φυσικά, για τον καθένα μας. Δεν μιλώ για έργα φιλοσοφίας ή για δοκίμια ψυχολογίας, ή ιστορικές αναφορές ίσως. Όταν διαβάζουμε ένα τέτοιο είδος είμαστε προετοιμασμένοι να το προσεγγίσουμε με την απαιτούμενη προσήλωση και πνευματική επιμονή.

Μιλώ για τα “δύσκολα” της λογοτεχνίας, αυτού του αγαπημένου είδους που μας ψυχαγωγεί και μας ταξιδεύει, με τα οποία “δύσκολα” οι περισσότεροι έχουμε συναπαντηθεί και είτε τα παλέψαμε και τα κατακτήσαμε, είτε μας νίκησαν και τα αφήσαμε στην άκρη.

Τα βιβλία αυτά, λοιπόν, θέλουν κατά τη γνώμη μου, μια διαφορετική προσέγγιση, μια διαφορετική ανάγνωση. Έναν πιο αργό ρυθμό. Η υπόθεση και η κατάληξη έρχονται κάπως σε δεύτερη μοίρα και μας ενδιαφέρει περισσότερο το περιεχόμενο της κάθε σελίδας και της κάθε φράσης χωριστά. Μας ενδιαφέρει περισσότερο το “ταξίδι” και λιγότερο ο προορισμός.

Όταν  ξεκίνησα να διαβάζω το Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο – Από τη μεριά του Σουάν ομολογώ ότι στην αρχή δυσανασχέτισα λίγο, αλλά σιγά-σιγά αυτός ο ποταμός λέξεων που έρεαν με τόση τέχνη από την αφηγηματική πένα του  Μαρσέλ Προύστ με παρέσυρε στη μαγεία μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης περιγραφής τοπίων και προσώπων, χρωμάτων, μυρωδιών και γεύσεων, εικόνων και ήχων. Έτσι με έναν πιο αργό και μεθοδικό ρυθμό ακολούθησα την εξαιρετικά διεισδυτική ματιά και σκέψη του πάνω στο θέμα της μνήμης αλλά και του έρωτα, της ζήλιας ή του θανάτου.

Ένα μπισκότο βουτηγμένο στο τσάι άνοιξε το δρόμο για τον χαμένο χρόνο και οι αναμνήσεις βγήκαν στην επιφάνεια για να τον γεμίσουν. Κάπως έτσι θα λέγαμε ξεκίνησε η δημιουργία αυτού του μνημειώδους έργου των επτά μυθιστορημάτων με τον γενικό τίτλο Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο που θεωρείται  ότι χάραξε καινούργιους δρόμους στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Απο τη μεριά του Σουάν είναι το πρώτο της μεγαλειώδους σειράς και ακολουθούν .

Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών που τιμήθηκε με βραβείο Γκοντούρ.

Η μεριά του Γκερμάντ  – Σόδομα και Γόμορα – Η φυλακισμένη – Η δραπέτισσα – Ο ξανακερδισμένος χρόνος 

Δυστυχώς κι εγώ έχω διαβάσει μόνο τον πρώτο τόμο θέλοντας να γνωρίσω τον Προύστ αλλά είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσουν και κάποιοι ακόμα.

Πάντως τα πιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ και σήμερα απλώς θα αναφέρω – κάποια άλλη φορά θα μιλήσουμε ίσως για αυτά – είναι Το Μαγικό Βουνό και το Δρ. Φάουστους  του Τόμας Μαν. Απίστευτη πυκνότητα και έκταση νοημάτων και φιλοσοφικών αναφορών. Το Μαγικό βουνό με ικανοποίησε απόλυτα, το Δρ. Φάουστους όχι. Πολλές άχρηστες, κατά τη γνώμη μου πάντα, πληροφορίες που με κούρασαν άδικα.

Αυτά για σήμερα. Καλές αναγνώσεις.

Ε π α ν έ ρ χ ο μ α ι.

Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ