Πριν χτυπήσει το κουδούνι στο σχολείο δίνω χρόνο στις σκέψεις

Ανήκω πλέον στις “παλιές” όμως ένα άγχος και ελπίδα για μια καλή σχολική χρονιά θα το έχω όσα χρόνια και αν περάσουν! Έχω πιάσει τον εαυτό μου να εξωτερικεύω άγχος στη κόρη μου όταν η ίδια μου διδάσκει ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ με τη δική της σκέψη… Πριν χτυπήσει το κουδούνι στο σχολείο δίνω χρόνο στις σκέψεις

Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας facebook για να ενημερώνεστε ή να στέλνετε τις δικές σας ιδέες, δημιουργίες και σκέψεις!

Οι λίστες με τα σχολικά είδη, οι εγγραφές στα φροντιστήρια, οι συμβουλές για ένα ομαλό ξεκίνημα, θα βρεις πολλές αναρτήσεις και πληροφορίες στο διαδίκτυο που είναι σίγουρο ότι θα σε βοηθήσουν σημαντικά στο κομμάτι της οργάνωσης. Στην σημερινή μου ανάρτηση δεν θέλω να εστιάσω σε σχολικές λίστες ή σε αγορές γενικότερα αλλά περισσότερο στα συναισθήματα που τρέφουμε γονείς και παιδιά για την νέα σχολική χρονιά…

Κάθε χρονιά είναι διαφορετική καθώς και κάθε ηλικία έχει τις ιδιαιτερότητές της. Δεν θα ξεχάσω την τρίχρονη κόρη μου όταν ανέβαινε τα σκαλιά στον παιδικό σταθμό, εκείνη την 1η ημέρα που πραγματικά μένει χαραγμένη στο μυαλό μου ως σήμερα. Εκείνη τη 1η ημέρα που πέρασε τις πόρτες του Δημοτικού Σχολείου για πρώτη φορά… Κάθε πρώτη χρονιά σε κάτι νέο δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα όπως χαρά, προσμονή αλλά και άγχος για το νέο και το άγνωστο. Κάθε χρονιά αυτό το “νέο ξεκίνημα” αγγίζει τη καρδιά κάθε μαμάς, παλιάς και νέας! Δεν υπάρχει όριο εμπειρίας ή δείκτης προσαρμογής ανάλογα με το πόσα παιδιά έχεις. Κάθε παιδί είναι ένα νέο ξεκίνημα!

Νομίζω πως το κλειδί για την ομαλή προσαρμογή του παιδιού σε κάθε τι νέο είναι τα επίπεδα Αυτοπεποίθησης και Αυταγάπης που έχει το ίδιο για τον εαυτό του. Μεγάλη κουβέντα θα μου πεις… Ακόμα και εμείς στην ενήλικη ζωή μας ψάχνουμε αυτή την εσωτερική ηρεμία που μετατρέπεται σε ήρεμη δύναμη και όσοι έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ή έστω το έχουμε λίγο προσεγγίσει προσπαθούμε να το μεταλαμπαδεύσουμε και στα παιδιά μας. Πάντα υπάρχει αυτή η φυσική προέκταση των γονιών μέσα από τα παιδιά τους, μια εξάπλωση κατά κάποιο τρόπο…

Είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία και αρκετά επικίνδυνη αφού και ως φυσική συμπεριφορά υπάρχει (αναπόφευκτα) αλλά σημαίνει ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία περνάμε και τις δικές μας ιδέες, φοβίες, σκέψεις… Θέλει αρκετή δουλειά προσωπική και προσπάθεια για να φιλτράρουμε τα όσα νιώθουμε και να δώσουμε στο δικό μας παιδί ένα υγείες ψυχολογικό περιβάλλον για να αναπτυχθεί. Έχω πιάσει τον εαυτό μου άπειρες φορές να εξωτερικεύω άγχος στη κόρη μου όταν η ίδια μου διδάσκει ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ στην δική της σκέψη…

Όταν εκεί που εγώ χάνω το νόημα και το δάσος εστιάζοντας στο δέντρο εκείνη μου παραδίδει μαθήματα ζωής… Άρα κάθε φορά που νιώθω ότι ένα νέο ξεκίνημα πάει να με αγχώσει κάνω ένα βήμα πίσω, δίνω χώρο στις σκέψεις μου και δίνω την σκυτάλη στην κόρη μου, στο παιδί που μπορεί να δει με πιο καθαρή οπτική τη ζωή και πάντα με εκπλήσσει…Και κάπου εκεί ανάμεσα στα βιβλία, τα τετράδια, τους δασκάλους και τους καθηγητές ας φροντίσουμε για όλα εκείνα που εξασφαλίζουν στα παιδιά μας μια καλή σχολική απόδοση με ενέργεια, χαρά, και σε εμάς ένα ομαλό πρόγραμμα με στοιχεία που βοηθούν την επικοινωνία, την αυτονομία και την -αυταγάπη- των παιδιών μας!

Επικοινωνία και Αυτονομία. Όλες οι μαμάδες θέλουμε να έχουμε μια καλή επικοινωνία με τα παιδιά μας ώστε να αντιμετωπίζουμε και τα προβλήματα που προκύπτουν. Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί από τη μία στιγμή στην άλλη. Πρέπει να φροντίζουμε να καλλιεργούμε αυτό το κλίμα της επικοινωνίας διαρκώς. Συζητάμε διαρκώς με τα παιδιά μας για άσχετα θέματα με το σχολείο ώστε κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιά να μπορούμε να συζητήσουμε και για αυτά… Ενθαρρύνουμε την επικοινωνία και την αυτονομία τους !

Δίπλα στον εκπαιδευτικό και όχι απέναντι.  Πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά ειδικά στα μικρότερα παιδιά προσπαθήστε να τους το αποτυπώσετε, σεβόμαστε και ακούμε την δασκάλα μας. Στην πορεία της σχολικής χρονιά μπορεί να προκύψουν θέματα μέσα στην τάξη εμείς όμως πρέπει να τα λύνουμε μαζί με τον εκπαιδευτικό. Δεν ξεχνάμε ότι μόνο με μια καλή συνεργασία όλα μπορούν να κυλήσουν καλά και το παιδί πραγματικά να αγαπήσει το σχολείο. Σε καμία μα σε καμία περίπτωση δεν ασκούμε κριτική και άσχημη μάλιστα για τον δάσκαλο του παιδιού μας ειδικά μπροστά του… με αυτό το τρόπο έχουμε καταστρέψει κάθε είδους συνεργασία μεταξύ τους.

Αρχίστε με μια λίστα με όσα πρέπει να κάνετε. Ναι ναι η λίστα είναι ατελείωτη… σχολικά είδη, νέα ρούχα διότι δεν μας κάνει απολύτως τίποτα από τα περσινά μας, ραντεβού με την παιδίατρο για έλεγχο και εξετάσεις… Εγώ προσωπικά έχω ένα μεγάλο χαρτί κολλημένο στο ψυγείο και γράφω τα to do list μαζί με την κόρη μου ώστε να μη τα ξεχάσω αλλά και να μπορώ να οργανωθώ καλύτερα!

Και κάπου εκεί ανάμεσα στα βιβλία, τα τετράδια, τους δασκάλους και τους καθηγητές ας φροντίσουμε ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ – ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ – ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ – ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΟΥΜΕ … τα χρόνια περνάνε τόσο μα τόσο γρήγορα…

-Μαμά μεγαλώνω το ξέρω και φοβάμαι και χαίρομαι…

-Μαμά μη ξεχάσεις ποτέ να γελάς και να παίζεις μαζί μου…

-Μαμά δεν είμαι μωρό πια αλλά ξέρω πως για πάντα θα είμαι το δικό σου “μωρό”…

-Μαμά καταλαβαίνω και νιώθω όσα νιώθεις… ακούω τις σκέψεις σου μη το ξεχνάς…

Σ’αγαπώ…

Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ