Εράν – Πάθος για τον Έρωτα, τον Θεό και το Χρέος

Εράω- ερώ, ερωτεύομαι. Απαρέμφατο εράν. Αυτή είναι και η λέξη που επέλεξε ο Γιάννης Καλπούζος για να τιτλοφορήσει το τελευταίο του μυθιστόρημα.

” Εράν ”, με υπότιτλο ”Βυζαντινά αμαρτήματα”. Από το εξώφυλλο λοιπόν γνωρίζουμε τους δύο άξονες του βιβλίου. Ερωτας και Βυζάντιο. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε κι έναν τρίτο με τα ”αμαρτήματα”.

Οπωσδήποτε εδώ έχουμε ένα δραματικό – ερωτικό – κοινωνικό  έργο, μια ιστορία αφοσίωσης πέρα από τα όρια. Αφοσίωσης στον Θεό, αφοσίωσης στον έρωτα.

Στον δεύτερο άξονα η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το μετονομαζόμενο Βυζάντιο, κατά το 2ο ήμισυ του 8ου μ.Χ αιώνα και επί δυναστείας των Ισαύρων. Μια ταραγμένη περίοδος όπου η αυτοκρατορία αντιμετώπιζε σκληρούς εξωτερικούς εχθρούς αλλά και την ακόμα πιο σκληρή θρησκευτική αντιπαράθεση ανάμεσα στους εικονολάτρες και τους εικονομάχους. Οι εικόνες είχαν αποκαθηλωθεί από εκκλησίες και μοναστήρια κι ένας άγριος διωγμός είχε διαταχθεί εναντίον των εικονολατρών αλλά και των μοναχών. Δύο από τα θύματα αυτών των διωγμών, η πανέμορφη δεκαπεντάχρονη Λυγινή και ο νεαρός Υάκινθος ένας μοναχός αφιερωμένος με ψυχή και σώμα στον Θεό. Μαζί με χιλιάδες άλλους, τους μάζεψαν από τα μοναστήρια και τους πάντρεψαν με το ζόρι, χωρίς καν να γνωρίζονται. Ετσι ένας άνδρας αποκομμένος εντελώς από τα εγκόσμια και μια νέα που διψούσε για ζωή και για έρωτα βρέθηκαν στανικά δεμένοι με ιερό όρκο.

Ο Ροδανός ήταν ένας γενναίος και ατρόμητος πολεμιστής, δεμένος με όρκο αίματος με την μυστική ομάδα των Λεόντων του πατρικίου Φωκά. Πίσω από την αγγελική ομορφιά του κρύβονταν σκοτεινά μυστικά και μια ψυχή σημαδεμένη με ουλές από τις πληγές των παιδικών του χρόνων.

Όταν ο Ροδανός και η Λυγινή συναντήθηκαν, εκείνος, λάτρης του ωραίου και των ηδονών, μαγεύτηκε από την ομορφιά της. Κι εκείνη παρασυρμένη στην δίνη ενός παράφορου έρωτα, έφυγε μαζί του κι από τότε τον ακολουθούσε παντού, αδιαφορώντας αν θα παρασυρθεί στο βάθος της αβύσσου, αν θα ταπεινωθεί, ή αν πέσει στον βούρκο.Βίωσε την χαρά, την ευτυχία, τον πόνο και την εξαθλίωση. Έζησε σαν βασίλισσα, σαν ζητιάνα και σαν πόρνη. Μέσα από αυτόν τον έρωτα γεννήθηκε και πέθανε. Ξαναγεννήθηκε μέσα από έναν άλλον θάνατο και δύο μικρές ψυχούλες.

Ξαναγεννήθηκε πιο σοφή και πιο δυνατή.

               ” Μέσα από τον έρωτα ο άνθρωπος αγγίζει την μέθη

​Στην σκιά του ζευγαριού και ο σοφός και αφοσιωμένος δούλος ο Κιτίν,

ισόβιος εραστής μιας χαμένης αγάπης. Ο καταχθόνιος Ερμάς, φρικιαστικός καταλύτης της ζωής των ηρώων. Η θεατρίνα Γοργονία, δυναμική και αντιφατική, αποφασισμένη να απολάυσει τις χαρές της ζωής χωρίς αναστολές. Ο μικρός Αρκάδιος που τον μεγάλωσε μια αρκούδα, ο ευνούχος Αράν, η μοιραία Κήνθια. Ολοι με τις δικές τους πορείες , την δική τους καλή ή κακή μοίρα. Και ο Υάκινθος μακρυά στην Αθήνα να ζει πάνω σ`έναν στύλο και να μιλά με τον Θεό.

Ανάγλυφη παρουσιάζεται και η προσωπικότητα της Ειρήνης της Αθηναίας,

ο χαρακτήρας, οι δράσεις και οι επιδιώξεις της αυτοκράτειρας αυτής που έγραψε την δική της ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία.

Ενώ μια μυστηριακή και μυστικοπαθή ατμόσφαιρα θα προσθέσει και η αναφορά στο Ιερόν Στιχάριον, το μυθικό αυτό κειμήλιο με την τεράστια δύναμη που ακροβατεί στα όρια μύθου και πραγματικότητας.

Όπως και να`χει δύο είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές σ`αυτό το ιστορικοκοινωνικό πολυσέλιδο έργο.

Το πάθος .

Το πάθος για τον Θεό. – (Υάκινθος)

Το πάθος για τον έρωτα. – ( Λυγινή)

Το πάθος για το χρέος. – ( Ροδανός)

 Και η αναβίωση μιας μυθικής εποχής. Τα ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα.

Οι μάχες, οι προδοσίες,οι ίντριγκες και οι μηχανορραφίες.

Η καθημερινότητα των ανθρώπων,τα σπίτια, οι φορεσιές, τα επαγγέλματα,

τα φαγητά και οι διασκεδάσεις τους, τα ήθη και τα έθιμά τους.

Το πολύβουο λιμάνι, οι δρόμοι, ο περίφημος ιππόδρομος με τον ιστορικό ανταγωνισμό ανάμεσα στους Πράσινους και τους Βένετους.

Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο τότε και το τώρα και η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Γιάννης Καλπούζος. Νομίζω πως αυτή η γραφή λειτουργεί σαν κανάλι που γυρίζει τον αναγνώστη κατ`ευθείαν δεκατρείς αιώνες πίσω στον χρόνο.

Όμορφο μυθιστόρημα και διδακτικό συνάμα. Με αρκετές ακόμα παραμέτρους. Θα σταθώ σε μία όπως αναδύεται από το στόμα των ηρώων.

Ροδανός. ” ​Εκ του οράν το εράν. Η εξωτερική εμφάνιση περικλείει​το μαγικό

                     ” Ωστόσο το οράν και το εράν μοιράζονται σε πόσες καταβολάδες,

 ​Κιτίν              δεν περιορίζονται κατ`ανάγκη στην εξωτερική εικόνα. Θωρώ

                        βαθύτερα. Εισχωρώ στην ψυχή σου. Ή και έρωτας πνευματικός

                        για την ιδέα, τη φιλία, το χρέος, την εξουσία, την ζωή γενικότερα.”

​Λυγινή       ” Όταν το έξω του ανθρώπου καθορίζει το μέσα του, ηττάται κατά

                        κράτος. Κι άμα εξαιτίας της εικόνας του οδηγηθεί στο έγκλημα, δεν

                        παίρνει γιατρειά η ψυχή του.”

Το  ”Εράν” ​ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.